maandag 4 oktober 2010

Burenruzie

Veel van mijn tijd besteed ik aan meldingen die betrekking hebben op een geschil met de buren.
Wat soms klein begint eindigt vaak met interventie van de politie/wijkagent.  Wat zou toch de oorzaak zijn dat wij ons heil zoeken bij de politie, zonder dat er sprake is van een strafbaar feit. 
HOOP,  dat de politie het wel oplost,  PLEZIER,  nu de buren de politie op bezoek krijgen of ANGST om de mond open te doen of BANG voor de consequenties nu er melding is gedaan.

In mijn praktijk spreek ik bijna dagelijks wijkbewoners die last hebben van de buren.  Die last wordt omschreven als hinderlijk, storend, ergerlijk of ziekmakend.  Zij bellen naar de wijkagent omdat zij er zelf niet meer uitkomen. Ik ga dan op onderzoek uit en merk dan dat er nog niet echt veel is gedaan om het probleem op te lossen. ( Dit is niet bij alle gevallen zo, maar in het gros van de zaken waren er nog andere mogelijkheden dan de optie wijkagent. )
Mijn eerste vraag is altijd wat speelt er en daaraan gekoppeld wat hebt u gedaan om de situatie bespreekbaar te maken met de veroorzaker.   

“ Ik durf eigenlijk niet aan de deur want het is zo’n boze man,  de buurvrouw schreeuwt altijd zo en ik ben bang dat ze dat ook tegen mij doet.  Iemand hier uit straat heeft een keer wat gezegd en heeft een grote mond gehad, je ramen liggen er zo uit”.   Dit zijn zomaar een paar opmerkingen die de melding naar de wijkagent zouden moeten rechtvaardigen.  

Een voorbeeld uit de parktijk
Nu het in Nederland warmer wordt, schaffen steeds meer mensen een airco aan.  Een airco bestaat uit een draaiende ven die lucht verplaatst, dit gaat niet geheel geruisloos.  Een melding komt binnen bij de politie dat meneer en mevrouw X  last hebben van de draaiende airco van de buren en niet meer kunnen slapen.  Of de wijkagent even langs wil gaan.

Nadat ik het verhaal heb aangehoord, ze zijn bang voor de buurman,  maak ik een afspraak bij de buren. Ik stel mij voor en vertelde de reden van mijn komst.  “ oh gelukkig, ik schrok van de politie aan de deur”.  Meestal de eerste reactie, snel blijkt dat ook de buren echt wel in de gaten hebben dat er iets aan de hand is, want de buurvrouw zei  al een paar dagen niets meer.  Op mijn vraag of zij pas een nieuwe airco hebben verteld zij trots dat dit het geval is en dat de temperatuur op de slaapkamer lekker koel is als het buiten warm is.  Opeens beseffen de buren wat er aan de hand is en verbaast vragen zij: “ u komt toch niet voor de airco” . Jazeker kom ik voor de airco. Is er een mogelijkheid dat hij op een andere plaats kan staan zodat de buren geen last meer hebben van de draaiende motor.  Ja, hoor wordt er geroepen dan zetten we hem toch op de andere kamer. Hebben zij er last van dan ? Dat wisten wij niet?
Waarom zijn de buren zelf niet naar ons toe gekomen vragen zij mij.  Ik heb ze beide meegenomen naar de buren en onder het genot van koffie is de relatie hersteld en kunnen zaken besproken worden.  

Niet alle burenruzies lopen goed af,  veel ruzies zouden geen ruzies zijn als meteen in het begin een start wordt gemaakt met gesprekken over het geschil.  Mocht dit onderling spreken niet werken dan is in onze gemeente buurtbemiddeling actief. Buurtbemiddeling is een samenwerkingsverband tussen gemeente, politie,  woonstichting zorg voor wonen en Surplus Welzijn.  U kunt zich aanmelden bij deze stichting, waarbij u ondersteuning krijgt bij het oplossen van het probleem.  
Mocht buurtbemiddeling niet slagen dan staat de weg naar de ketenpartners altijd nog open. 

Laten we met elkaar blijven praten en niet bij anderen over elkaar.

Tot Blogs Peter